Olga

Heel lang geleden was er een jong meisje dat zich door het leven zong. Ze zong over haar droom, lang geleden nou, een hemel blauw vol hoop en leven. Je hoorde haar zingen op de straat, je hoorde haar zingen op het plein. Het kloppen van haar hart klonk als een trom die nooit verstompt, […]

Tien jaar. Onze dochter is bijna een tiener. Ik ben zo ongelofelijk trots op haar. Ze wordt zo groot. Ze is stoer met haar stuntstep en skateboard, dwars en opstandig als een beginnende puber, maar ook zo sensitief, lief en zorgzaam. Ze groeit als kool. Soms komt er ineens een golf puberzweet voorbij en ze

Franniez’ – Steun voor Chronisch zieke kinderen Ze voelde zich al een tijd niet fit. Ze was vaak moe, pakte ieder griepje op en ging er steeds slechter uit zien. Doorschijnend wit met dieppaarse kringen onder haar ogen. Ik deelde mijn zorgen met mijn tante en die was duidelijk: ‘Volg je moederinstinct Olga, laat gewoon

Dag 5 Basisschool de Strijkkraal Voor de mensen die zich verheugd hadden op een dagelijks verslag van Basisschool de Strijkkraal, juf Olga kon het dag 2 al niet meer aan! De tentenkampen, knutselexplosies, the bitch fights (ik hou zelf meer van kooigevechten, maar dan buiten zodat ik er geen last van heb of ergens ver

Basisschool de Strijkkraal 2.0 Goeoeoeoeodemorgen!!! Ik heet u van harte welkom op deze bijzondere dag. Met gepaste teleurstelling kunnen wij u mededelen dat basisschool De Strijkkraal na lange tijd zijn deuren weer, noodgedwongen heeft geopend. Ik twijfelde zelf even of we de naam van onze ‘fijne’ thuisschool voor deze gelegenheid niet moesten veranderen naar Pieterburen,

Sinterklaas ‘Oh kom er eens kijken Wie er om kwart over 5 ’s ochtends met een goed gevulde luier, en een opperbest humeur, aan de rand van mijn bed met kletsen begint… Dit alles veroorzaakt, door de goede Sint’ ‘Hij komt, hij komt die lieve goede sint’ wel steeds vroeger, of ligt dat aan mij?

We naderen het einde van een bewogen 2021 en dat jaareinde is voor mij altijd een beetje een melancholisch moment. Een moment om even stil te staan en dat is voor mij op zich al een behoorlijke uitdaging, stilstaan. Stilstaan bij wat ik heb, stilstaan bij wat is geweest en stilstaan bij wat nog gaat

Het is oudjaarsavond. Morgen ben ik jarig. Vandaag is het de 11e van de 11e. Maar ik loop geen polonaise door de kamer. Integendeel. Weinig reden tot feest. Als het een beetje tegenzit, komt er een korte lockdown aan, sluiten de theaters en zijn mijn oud-collega theatermakers wederom de spreekwoordelijke ‘LUL.’ Het maakt me boos.

Hoera, het is herfstvakantie! Ja, dat klinkt als een feestje, een partijtje waar je naar uitkijkt, maar eentje waar je je niet op moet blindstaren en zeker niet één waar je je al te veel op moet verheugen, want dan valt het allemaal alleen maar tegen. Want een feestje dat zou het ook zeker kunnen

Het is herfst, het regent pijpenstelen, het is grijs en nat, de bladeren vallen, mijn liefste “hang- en ontspanplek” op het strand De Koele Costa gaat langzaamaan opruimen en verdwijnt, tot het straks weer lente wordt.  Ik kan haast niet wachten. De zomerspullen in de kast maken plaats voor regenkleding, laarzen, wollige teddyjasjes, truien en