Olga

Wakker worden met het geruis van de zee op de achtergrond. Een oneindige voortuin met zeezicht. Wat een plek om noodgedwongen te stranden. Wat een plek om gewoon opnieuw te beginnen, met z’n viertjes. Ik ken weinig mensen die het gegund is drie weken lang in een strandhuisje te bivakkeren ten tijde van zoiets moeilijks […]

Afgelopen weekend werd ik enorm geraakt door een ijzersterk betoog van Vera van Zelm. Zij besloot zaterdag geen satirische sketch te maken voor het programma ‘Spijkers met koppen’ naar aanleiding van het rapport van commissie van Rijn over de ‘mistanden bij de NPO’ maar hield in plaats daarvan een vurig betoog waarin ze haar eigen

Good days they are ahead Make peace with what you never had It opens up your heart Cause the morning will make room for a new start -HAEVN_ Een prachtige songtekst van HEAVN waar ik me in de chaos van dit moment aan vastklamp. Er zijn goede dagen en minder goede. Vooral de nachten zijn

De wereld staat in brand en ik kan er niet naar kijken. Ik mijd het journaal, ik kijk nauwelijks nog tv. Waarom is er zoveel haat? Zo weinig medemenselijkheid. Er is zoveel ellende. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. We helpen het klimaat naar de klote, populisme viert hoogtij. We sluiten mensen buiten,

  ‘En vandaag is het elfde en hij is precies hetzelfde als de twaalfde en de tiende, ik kreeg wat ik verdiende. Rozengeur maneschijn. Rozengeur, maneschijn, rozenschijn.’ Zo schreven Herman van Veen en Rob Chrispijn lang geleden. Het nummer Rozengeur maneschijn werd in 1970 uitgebracht. Acht jaar later werd ik geboren. Mijn moeder heeft de

We zijn weer thuis. Na een ietwat enerverende, maar toch ook fijne vakantie in Toscane zijn we weer terug op eigen bodem. Heerlijk. Ik heb heimwee en ik houd van thuiskomen.  Zeker na een reis van 19 uur. Een leeg, stil huis. De gordijnen dicht, alles nog zo clean. De meisjes rennen naar boven en

Heel lang geleden, toen ik nog jong was, ging ik tijdens de zomervakanties vaak met mijn ouders en broer naar Frankrijk. Dat was altijd een volksverhuizing op zich, want alle surfspullen van zowel mijn vader, als die van mijn broer gingen mee en werden op het dak gebonden. De vouwwagen werd altijd ergens op een veld in de

Je krijgt er zo ontzettend veel voor terug. Zo’n standaardzin die je al naar je hoofd gesmeten krijgt, terwijl je hoogzwanger, met een veel te grote buik en dito borsten, naar lucht staat te happen, met de spataderen op je benen, pigmentvlekken op je voorhoofd en opgezwollen vochtvoeten, terwijl je je stiekem afvraagt of er

Ik denk dat ik al zong voordat ik kon praten. Als peuter verzon ik eigen teksten en melodietjes voor feesten en partijen. Maar ook voor serieuzere aangelegenheden draaide ik mijn kleine armpje niet om. Toen ome Bert (onze overbuurman) op een dag overleed, verzon ik een passend lied, wat ik dan luidkeels ten gehore bracht.