De tijd vliegt…
De eerste twee weken zomervakantie zijn alweer voorbij. Nou ja, zomervakantie? De eerste week was het prachtig weer en liepen we de 4-daagse met de overburen. De home-edition, voor het tweede jaar op rij. Er ontstaan wel degelijk leuke dingen tijdens een pandemie en dit is zo’n voorbeeld. Iedere ochtend 5 kilometer wandelen, in de zon. Er is geen betere manier om de vakantie te beginnen. Het geeft energie, iedere ochtend wandelen. Ik heb genoten van de kinderen die op hun beurt weer genoten van het wandelen met elkaar. Ze hebben het gezellig gehad samen. Op vrijdag vierden we Merels 3e verjaardag, we bereikten de finish en de kinderen kregen moe, maar voldaan hun tweede medaille omgehangen. Vervolgens gingen ze vol trots op de foto, met dezelfde medaille, een gladiool en een gerbera in de handen en smullend van broodjes knakworst en limonade. Het hele weekend vierden wij Merels feestje, om het bezoek te spreiden. Hoera voor Corona! Drie dagen lang taart, snoep, koek, chips, zoete limo en cadeaus! Er leek geen einde aan te komen. Wat een feest! Ik moest op maandag wel even aan onze peuter uitleggen dat het na drie dagen echt afgelopen was en de koek op. Ik was nog even bang voor een drama in vier bedrijven, maar ze was er kennelijk zelf ook wel klaar mee. ‘Ik ben toch niet meer jarig, mam?’ vroeg ze, met de slaap nog in haar ogen. ‘Nee lieverd, je bent nog lang niet jarig!’
Week 2 leek wel herfstvakantie. Harde wind, regen met als dieptepunt 16 graden. Het leek wel weer op Basisschool de Strijkkraal, want op het dagelijks programma stonden knutselen, plakken, tekenen en bakken. Leuk hoor, bakken…in de zon, op het strand, met een cocktail in de hand. Ik heb in die eerste en tweede lockdown eindeloos gebakken, gekleid, gefröbeld, gepunnikt, geloomd, geverfd en ik ben er helemaal klaar mee. Mijn inspiratie op dat gebied is echt een beetje op. Gelukkig hebben de meisjes dat helemaal niet en zij laten zich ook niet leiden door een beetje storm en tegenwind. Zij nemen een kartonnen doos en laten hun fantasie de vrije loop. Ze maken er gaten in, steken hun armen erdoor, trekken hem aan en ineens loopt er een robot door de kamer. Met de geknutselde afstandsbediening erbij weer goed voor een ochtend speelplezier en vertier. Een dag later bouwen ze net zo makkelijk een trein van kartonnen dozen en zijn ze een ochtend zoet met het inrichten en versieren van de wagonnetjes. Zo heerlijk creatief! Mijn kinderen hoor je niet klagen over een beetje storm of regen…daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen…
Ik wil geen grijs en grauw
Ik wil alleen maar stralend blauw
Ik wil geen storm en regen
Ik kan er niet goed tegen
Ik wil niet meer binnen, knutselen of sjoelen
Ik wil voetballen, tennissen of lekker jeu de boulen
Ik wil geen bladeren die vallen
Ik wil zwemmen met z’n allen
Het hoeft echt niet heet te zijn
een waterig zonnetje is al fijn
Ik geniet van je vertelsels Olga
Leuk Carla! En mijn geklaag is gehoord! De zon schijnt!